Dyscyplinarka nawet po kilku miesiącach

Gdy czyny pracownika ciężko naruszające obowiązki pracownicze były jednorodzajowe, polegały na podobnych zachowaniach i mieściły się w zwartym odcinku czasu, to mamy do czynienia z tzw. czynem ciągłym (ciągłym deliktem pracowniczym). W takim przypadku termin na podjęcie przez pracodawcę decyzji o zwolnieniu dyscyplinarnym z art. 52 § 2 k.p. rozpoczyna bieg od ostatniego ze zdarzeń składających się na ten czyn.

Takie stanowisko zajął Sąd Najwyższy w wyroku z 9 maja 2017 r. (II PK 80/16).

Stan faktyczny

Pracownica od grudnia 2007 r. wykonywała pracę w żłobku na stanowisku starszej opiekunki dziecięcej. W listopadzie 2014 r. pracodawca poinformował organizację związkową, iż zamierza rozwiązać z pracownicą stosunek pracy bez zachowania okresu wypowiedzenia z winy pracownika. Związek negatywnie zaopiniował zamiar pracodawcy. Ostatecznie jednak 18 listopada 2014 r. doszło do rozwiązania stosunku pracy. Jako przyczynę wskazano wielokrotne, nienależyte sprawowanie opieki nad powierzonymi dziećmi, w szczególności 29 września 2014 r., 30 września 2014 r., 1 października 2014 r., 8 października 2014 r. i 12 listopada 2014 r. Pracownica odwołała się od wypowiedzenia, domagając się przywrócenia do pracy.

Orzeczenia sądów

Sąd I instancji oddalił roszczenie powódki. Uznał, że dopuściła się ona ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków...