![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Motoryzacyjny centralizm demokratyczny
Władze komunistyczne scentralizowały także – ku utrapieniu użytkowników – transport drogowy, który od połowy lat 50. miał być zarządzany wyłącznie przez PKS
Po przejściu frontu przez tereny przyznane Polsce przez Stalina, Prezydium Rady Ministrów stworzyło w Lublinie w 1944 roku przedsiębiorstwo państwowe Autotransport. Dysponowało ono kilkunastoma samochodami i zostało podporządkowane Ministerstwu Komunikacji. W marcu 1945 roku Autotransport został przekształcony w Państwowy Urząd Samochodowy. Jego zadaniem była koordynacja wszystkich poczynań motoryzacyjnych państwa. W listopadzie 1945 roku PUS zatrudniał 135 inżynierów, ok. 400 techników i 9500 pracowników administracyjnych i fizycznych. Przedsiębiorstwo miało 15 okręgowych i 128 rejonowych urzędów samochodowych, w których było 2027 pracowników administracyjnych i technicznych oraz inspekcji samochodowej. Od kwietnia do września 1945 roku PUS dokonał 17 630 przeglądów rejestracyjnych i zarejestrował tyleż samochodów, do tego skontrolował oraz wydał ok. 6 tys. tymczasowych dowodów rejestracyjnych.
We wrześniu 1945 roku na Zjeździe Automobilowym w Warszawie premier Edward Osóbka-Morawski narzekał, że na drogach jest zbyt dużo katastrof, które były skutkiem braku wykwalifikowanych szoferów. Osóbka-Morawski podkreślił także fatalny stan parku samochodowego. – Chyba nie przesadzę, jeśli stwierdzę, że zaledwie jedna trzecia naszych samochodów jest na chodzie – mówił Osóbka-Morawski. Wszystkie samochody jeżdżące po Polsce...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
