Genealogia druku
Już w zamierzchłej przeszłości ludzie próbowali wykonywać powtarzalne odbitki przedmiotów czy też części ciała. Za najstarszy przejaw takich działań uchodzą datowane na ok. 15 tys. lat p.n.e. odbitki dłoni ludzkich w jaskiniach na terenie Francji (Pech-Merle, Castillo, Gargas).
Technika wykonania tych „stempli” była bardzo prosta – przyłożona do skały dłoń służyła jako szablon, na którym umieszczano sproszkowaną farbę.
Płaskorzeźby umieszczane na wypalanej glinie były wykorzystywane do druku wzorów na tkaninach lub ludzkiej skórze już 6,5 – 6 tys. lat p.n.e. na terenie dzisiejszej Turcji. Wynalazek ten udoskonalono następnie w starożytnej Mezopotamii, gdzie w trzecim tysiącleciu p.n.e. wytwarzano cylindryczne pieczęcie z gliny, marmuru, agatu i porfiru. Jeszcze później używano stempli wykonanych z metalu i drewna, które odciskano na cegłach. Za pomocą drewnianych stempli odciśnięto też 45 różnych symboli na tzw. dysku z Faistos na Krecie (ok. 1750 – 1600 p.n.e.). Bardziej zbliżonym do druku wynalazkiem było wybicie pierwszych monet. Dokonano tego ok. 650 roku p.n.e. w królestwie Lidii (obszar dzisiejszej Turcji). Na sztabkach stopu złota i srebra odciskano tam pieczęć miejscowego władcy. Wyrób monet szybko rozprzestrzenił się w całym kręgu kultury śródziemnomorskiej.
Jednakże o prawo pierwszeństwa w wynalazku druku konkuruje z kręgiem kultur śródziemnomorskich przede wszystkim cywilizacja chińska. Trzeba powiedzieć wyraźnie, że również pod tym względem (podobnie jak w przypadku papieru, prochu, jedwabiu, porcelany, igły magnetycznej itd.) Chińczycy wyprzedzili Europejczyków o kilka stuleci. Ale… nie do końca. Oba...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta