![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
II Zarząd Główny Wolność i Niezawisłość
Na ławie oskarżonych posadzono prezesa WiN Niepokólczyckiego i jego współpracowników, a także krakowskich działaczy PSL ze Stanisławem Mierzwą na czele. Powszechnie odczytano to jako wstęp do procesu Mikołajczyka
4 sierpnia 1946 r. w podtarnowskiej Łękawicy UB zatrzymał syna zamordowanego w Katyniu kpt. Józefa Budzika – Wiesława. Aby wydobyć z niego zeznania, sowiecki „doradca" w Tarnowie nakazał powiesić go za ręce i podpalić mu pod stopami benzynę. Aresztowanie młodego żołnierza Narodowego Zjednoczenia Wojskowego (NZW) – fakt pozornie bez znaczenia – pozwoliło w ciągu kilku tygodni rozbić centralne struktury stojącej u szczytu rozwoju innej organizacji – Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość, kierowanego wówczas przez płk. Franciszka Niepokólczyckiego.
Po likwidacji pod koniec 1945 r. przez sowiecki i polski aparat bezpieczeństwa Zarządu Głównego WiN z Janem Rzepeckim na czele jedynym wyższym oficerem z grona przywódczego, który pozostał na wolności, był wiceprezes Zarządu Obszaru Południowego WiN Franciszek Niepokólczycki. Odrzucił on propozycję ujawnienia w ramach akcji prowadzonej z więzienia przez Rzepeckiego. W ciągu kilku tygodni na przełomie lat 1945 i 1946 zdiagnozował zagrożenia dla organizacji, powiązał kontakty między strukturami i jako „Halny", „Żejmian" stanął na czele II Zarządu Głównego. W przeciwieństwie do poprzednika nie stworzył rozbudowanego sztabu, lecz kierował Zrzeszeniem za pośrednictwem prezesów obszarów, z którymi co jakiś czas odbywał odprawy na Górnym Śląsku, gdzie się ukrywał.
Obejmując prezesurę,...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
