IV Zarząd Główny Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość
Bezpieka próbowała wydobyć z aresztowanych działaczy wszystkie informacje o Zrzeszeniu. Nie unikała tortur. Ciepliński często wracał do celi z przesłuchania na noszach
Wieczorem 1 marca 1951 r. kilkudziesięcioosobowa cela więzienia na Mokotowie opustoszała. Strażnicy wywołali z niej niemal połowę więźniów. Wśród nich była siódemka działaczy ostatniego autentycznego Zarządu Głównego WiN – ppłk Łukasz Ciepliński, mjr Adam Lazarowicz, mjr Mieczysław Kawalec, kpt. Franciszek Błażej, kpt. Józef Rzepka, por. Karol Chmiel i kpt. Józef Batory. Poprowadzono ich pojedynczo między więzienne pawilony. Tam, na otwartej przestrzeni, trzymanym za ręce przez dwóch funkcjonariuszy więźniom kat strzelał w tył głowy. Ich ciał nigdy nie odnaleziono.
Południe przejmuje inicjatywę
Trzy i pół roku wcześniej, w grudniu 1946 r., czterech z nich brało udział w konspiracyjnej odprawie na krakowskich Rakowicach. Wtedy to kierownik Obszaru Południowego WiN Ciepliński poinformował Błażeja, Lazarowicza i Kawalca oraz piątego uczestnika spotkania Ludwika Kubika, że w związku z aresztowaniem dotychczasowego prezesa (płk Franciszek Niepokólczycki od 22 października przebywał w więzieniu) to on przejmuje kierownictwo organizacji. W tym czasie próbę odbudowy struktur Zrzeszenia podjął już dotychczasowy kierownik Obszaru Centralnego WiN ppłk Wincenty Kwieciński, powołując III Zarząd Główny. Ciepliński obawiał się jednak, że po wcześniejszych aresztowaniach również zarząd Kwiecińskiego zagrożony jest dekonspiracją. Nie...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta