![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
W obronie OFE
W dyskusji o zmianach w otwartych funduszach emerytalnych łatwo się zapomina, że rzekomy koszt utworzenia OFE jest w rzeczywistości kosztem spłaty przez państwo zobowiązań emerytalnych zaciągniętych jeszcze przed reformą systemu
Jednym z argumentów, którym posługują się przeciwnicy utrzymania części kapitałowej nowego systemu emerytalnego, jest koszt transferów do OFE, który do 2060 roku ma rzekomo sięgnąć 90 proc. PKB.
Liczba ta pochodzi z opracowania Michała Kempy opublikowanego na stronie Ministerstwa Finansów. Samo opracowanie jest rzetelne i uczciwe. Sposób, w który jest ono wykorzystywane, już taki jednak nie jest. Powołując się na tę analizę, formułuje się bowiem daleko idące wnioski, które nie znajdują w niej poparcia.
Deficytowy fundusz
Pierwsza część opracowania jest poświęcona oszacowaniu różnicy – w długim okresie – między dochodami zreformowanego Funduszu Ubezpieczeń Społecznych z pseudo składek emerytalnych opłacanych przez pracujących a finansowanymi z nich bieżącymi wydatkami na emerytury. Wynika z niej, że składki nie wystarczą do pokrycia wydatków!
Głównie na skutek negatywnych trendów demograficznych I filar będzie miał trwały deficyt także po reformie, która zastąpiła zasadę określonej emerytury taką, że określona jest składka, a emerytura jest niewiadoma, bo zależy od (a) opłaconych składek, (b) zmian w liczbie pracujących w gospodarce w czasie, w którym uiszczało się składki, (c) wieku, w którym przeszło się na emeryturę, oraz (d) prognozowanej długości życia.
Sposobem na...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
